Kobita z młotkiem

Pojechałam dzisiaj Ruinkę sprzątać i inspekcję malutką wykonać. Po Irce-huraganie trzeba się było zająć problemem podtapiania budyneczku. Lew niemal prosto z samolototu zabrał się za roboty ziemno-budowlane. Dwa miesiące później i dwa kontenery gruzu mniej kupa śmieci wygląda tak.

Nie mamy młota pneumatycznego do rozwalania tych co większych kawałków. Lwi młot się zepsuł. Plan kupienia jakiegoś bardziewnego tylko na teraz coś się rozpełzł po kościach i pozostało podstawowe narzędzie, czyli młotek. Z doczepioną do niego kobitą.

Puściłam sobie energiczną muzyczkę i kamyczek za kamyczkiem, łupnięcie za łupnięciem zaczęłam się wgryzać. Wizualnie kamoli się namożyło, ale to już tylko malutkie, które teraz w reklamóweczki popakuję i nielegalnie w zwykłych śmieciach będę wynosić.

A co najśmieszniejsze; w sumie wcale nie musiałam tego robić. Tylko, że ja to po prostu lubie.

Kobity z młotkiem należy się obawiać. Bo jak z rozmachu łupnie...